معرفی کتاب و فهرست مطالب

کتاب درآمدی به فلسفه میرعبدالحسین نقیب زاده انتشارات طهوری رشته علوم تربیتی

بخش اول: فلسفه اخلاق

بخش دوم: فلسفه سیاسی

بخش سوم: نگاهی به متافیزیک و دانش شناسی

• فلسفه زندگانی

• نمود شناسی

• پوزیتیویسم منطقی

• فلسفه هستی

واژه «فلسفه» که از ریشه یونانی «فیلوسوفیا» یعنی «دوستداری دانایی» است، نشان می دهد که خاستگاه این گونه پرسش، شوق؛ و مقصد آن، شناسایی یعنی رو کردن به ذات و حقیقت چیزها و کارهاست. راه این کار بیش از هر چیز، ژرف اندیشی و سنجش خردمندانه است و این از آنروست که در اینجا سخن بر سر پرسش هایی است که چه بسا از حد هرگونه آزمون فراتر می روند. “

برای کسی که به مقام خردورزی و خردمندی رسیده باشد، نه تنها شوق به شناسایی بلکه برخورد با هرگونه تضاد و ناسازگاری و هر آنچه آدمی در پیرامون خود می بیند می تواند زمینه ای باشد برای پرسش های فلسفی، ژرف اندیشی، و سنجش خردمندانه آنها.

بخش های فلسفه

در کتاب درآمدی به فلسفه میرعبدالحسین نقیب زاده بیان می شود که فلسفه نتیجه اندیشیدن خردمندانه درباره حقیقت و بنیاد چیزها و کارهاست، از آنجا که اینگونه اندیشیدن می تواند درباره موضوع های متفاوت باشد، فلسفه به شاخه های گوناگون بخش می شود مانند متافیزیک، دانش شناسی، منطق، زیبایی شناسی ، اخلاق، و همچنین فلسفه سیاست، فلسفه تاریخ، فلسفه تربیت، فلسفه علم، و جز اینها.

١. متافیزیک – متافیزیک به گفته ارسطو، جستجوی نخستین اصل ها و علت ها و بررسی بودن چون بودن است. پرسش های بنیادی آن درباره بودن، نبودن، شدن، یکی، بسیاری و جز اینهاست. متافیزیک، در این معنی همانا «بودن شناسی» است؛ ولی در مفهوم گسترده تر دارای سه بخش خداشناسی، جهان شناسی، و روان شناسی است.

خداشناسی طرح پرسش های بنیادی و اندیشیدن درباره خدا و نسبت او با جهان هستی است.

پرسش های جهان شناسی درباره زمان، مکان، ماده، طبیعت و مانند اینهاست.

پرسش روان شناسی، درباره روان، نامیرنده بودن آن و چگونگی رابطه آن با تن است.

۲. دانش شناسی، بررسی چیستی (ماهیت)، خاستگاه، ارزش و نیز حد شناسایی انسانی است.

٣. منطق، بررسی قانون ها و قاعده های صوری درست اندیشیدن است و از این رو از دیرباز چون «ابزار» ی شمرده شده برای بازشناختن اندیشه درست از نادرست، در دوران نو، یعنی از سده هفدهم، برای جبران این کمداشت منطق که تنها به صورت اندیشه توجه دارد، بررسی هایی انجام گرفت که نتیجه اش «روش شناسی» است که همانا سنجیدن روش های گوناگون پژوهشی، بویژه پژوهش علمی است.

۴. اخلاق، در معنی فلسفی آن، پرسیدن پرسشهای بنیادی است درباره نیک و شر، وظیفه، قانون اخلاقی، هنر اخلاقی، و نیز نیکبختی انسان.

۵. زیبایی شناسی یا “aesthetics”، پرداختن به پرسش های بنیادی است درباره زیبایی، شکوه، و هنر زیبا…